اردوان طاهری، زادهٔ چهارم تیرماه ۱۳۵۴ در مشهد، موسیقیدان، آهنگساز و نوازندهٔ سهتار اهل گرگان و دانشآموختهٔ دانشکدهٔ هنرهای زیبای دانشگاه تهران و دانشگاه موسیقی و هنرهای نمایشی وین در آهنگسازی الکتروآکوستیک و علم موسیقی است. او در زمینهٔ سهتارنوازی و موسیقی ردیفدستگاهی، سالها از محضر استادانی چون مسعود شعاری، داریوش طلایی و مجید کیانی بهره برده است. از دیگر اساتید او میتوان به پروفسور دیتر کاوفمن (آهنگسازی الکتروآکوستیک)، پروفسور اورزولا همتک(موسیقیشناسی) و پروفسور رودیگر لولکر (اسلامشناسی) اشاره کرد.
او همبنیانگذارِ گروه موسیقی «ایرانی» به سرپرستی برادرش پژمان طاهری در سال ۱۳۷۱ است و همراه با این گروه، کنسرتهای متعددی در ایران و اروپا برگذار کرده است.
از جمله آثار مکتوب او در حوزهٔ موسیقی میتوان به «آوانگاری آثار حبیب سماعی» با همراهی پژمان طاهری و به کوشش مجید کیانی اشاره کرد که توسط مؤسسهٔ فرهنگیهنری سروستاه منتشر شده است. وی همچنین در آثار «ریشه در خاک» و «سوگواران خموش» به عنوان آهنگساز و نوازندهٔ سهتار و دف نقش داشته است.
طاهری در سال ۱۳۷۸ نخستین آهنگسازی موسیقی متن را با فیلم مستند «خدایگان خاک» به کارگردانی فرشاد فرشته حکمت تجربه کرد. پس از آن در مستندهای «گذرگاه» و «شاهدان عشق» نیز به آفرینش برای سینمای مستند ادامه داد.
از دیگر آثار او در نقش آهنگساز(موسیقی، طراحی صدا و تدوین متن) میتوان به آلبومهای «مولانا از بلخ تا وین» به زبان آلمانی و «هفت صدا، هفت روایت» و «تمام شد» به زبان فارسی و همراه با محمد علی بهمنی، قطبالدین صادقی، مریم زندی، افشین هاشمی، احمد رضا اسعدی و بهاره رهنما اشاره کرد.
تازهترین اثر اردوان طاهری آلبوم «پیدایش» در ژانر الکتروآکوستیک است که در مردادماه ۱۴۰۲ ضبط و در تیرماه ۱۴۰۴ منتشر شده است.